dinsdag 21 juli 2015

De Biënnale van Venetië in een paar gedachten. Tekenaars en hun techniciteit.


Tekenaars en hun techniciteit
In mijn werk is imperfectie een troef, maar ik val nog steeds achterover van de precisie van sommige tekenaars. In het Arsenale word je op dat vlak verwend. Maar vergis je niet, de virtuositeit gaat verder dan l’art pour l’art.

Massinissa Selmani levert met zijn reeks ‘A-t-on besoin des ombres pour se souvenir’ uiterst gevoelige tekeningen af van zijn alledaagse ervaringen in al hun absurditeit. De Algerijn, die na zijn studie computerwetenschappen kunst ging studeren in Frankrijk, gebruikt in deze reeks steevast de kleuren blauw en rood, die met het witte papier de kleuren van de Franse vlag vertegenwoordigen. Hierover staat niet echt iets in de cataloog, maar ik vond het toch opmerkelijk.



Nidhal Chamekh, een Tunesiër, maakte de serie ‘De quoi rêvent les martyrs’. Met die martelaars heeft hij geen jihadisten voor ogen, maar de politieke activisten die hun leven gaven tijdens de Arabische Lente van 2011, zoals de fruithandelaar die zichzelf in brand stak. We zien gevoelige tekeningen van anatomie, geweren, dierenhoofden op mensenlichamen, afgewisseld met Arabische frasen en gekras. De tekeningen zijn over elkaar geplaatst, als de beelden in een droom. Chamekh stelt de dystopie voor na de droom, het uiteenvallen van de illusie, de materiële en menselijke kost van de revoluties.



‘The Anti-Clock Project’ van Nidhal Chamekh bestaat uit fijne tekeningen van monumenten die worden neergehaald. Quasi identieke beelden, maar een zinnetje in potlood geeft aan op welk moment ze hebben plaatsgevonden. Het neerhalen van een aantal obelisken in verschillende landen op verschillende tijdstippen, met daartussen een tekening van een mestkever die een bol rolt, wijst op een soort l’histoire se répète.



Minder politiek en iets ruwer getekend, zijn de werken van Olga Chernysheva. Haar werk is luchtig en tongue in cheek. Ze ziet de kunst in van absurde alledaagse situaties. De personen die in het MOMA opzoekingen doen op de Smartphone over de lelies van Monet verliezen het echte schilderij daardoor uit het oog. Ook prachtig is haar serie ‘Escalation’. De personen die in de metro de roltrap nemen vormen een toren, de roltrap zelf heeft ze weggelaten. Sterk beeld.
'Searches related to Monet's water lilies'

'Escalation 4'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten